Kaybolan Yıllar

Konu: Kaybolan Yıllar Ptsi Nis. 23, 2012 6:13 pm

KAYBOLAN YILLAR|1.BÖLÜM|SONSUZ AŞK SON BULUR.
Hamileyim.
Edward’dan bir bebek. AMAN TANRIM!!! Belki mavi-gri gözleri, bronz dağınık saçlı küçük bir Edward olur. Yada sarı uzun saçlı dünyalar tatlısı bir kız. Of ben hayallere daldım. Hemen Edward’a söylemeliyim. Çok mutlu olacak eminim. Ya mutlu olmazsa, bebeği istemezse ne olacak? Ama nasıl söyleyeceğim? Gece eve geç geliyor. Bazen hiç gelmiyor. Sabah da erkenden gidiyor. Yüzünü gören cennetlik. Onu çok özledim. Ama o benden kaçıyor. Ne zaman ona sarılsam beni geri itip yatağa geçiyor. Her gece uyuyor. Onla hiç zaman geçiremiyorum. Dışarı çıkamıyoruz, sahile gidemiyoruz. Ben Edward’la neden evlendim? Şimdi Tanya’nın evine gidip, oradan da hasteneye geçeriz. Ben bu elimdeki çubuk parçasına güvenemem. Yanlış çıkabilir. Hemen arabaya atladım. Tanya’nın evine sürdüm. Tanrım neyle gelmişim? Gece mavisi bir gecelikle. Kimseye görünmeden eve girdim. Kapıyı çaldım. Keşke çalmasaydım. Edward yarı çıplak bir şekilde kapıyı açtı.
Edward “ Bella a..”
Ben “ Sus Edward kapa çeneni. Nasıl açıklayacaksın? Neyle açıklayacaksın?”
Tanya “ Aşkım kim gelmiş?”
Edward’ın dudağında koyu bir kırmızılık vardı. Demek ki… Her neyse artık. Edward ‘ın yakasından tutup duvara yapıştırdım. Kulağına “ Bunu sana ödeticem. Hem mahkemede görüşürüz.” Dedim.
Evden çıkıp. Arabama atlayıp eve gittim. Edward’ın eşyalarını toplayıp balkodan fırlattım. 2 tanede bavul. Evde ona ait fazla bir şey yoktu. Onun için işim kolaydı. İşim bittikten sonra piyanonun başına geçtim. Kimse sesimi bilmezdi. Ama ben gizli gizli sahillerde şarkı yazardım. Evde kimse yokken piyano çalardım.
Ve şimdi yeni parçam “ Someone Like You “ çalmaya başladım. Sonra kapı çaldı. Açmayınca anahtarla açtılar. Herkes beni dinliyordu. Ben onlar yokmuş gibi davranıyordum. Hani filmlerde böyle olur ya. İşte benim hayatımda film gibi. Ama bu hayat bana o kadar çok ders verdi ki. Bu kaçıncı ders. Keşke elimde bir şey olsa. Yada keşke keşkeler olmasa. Alice ‘in beni kameraya aldığını biliyorum. Bu kız beni kesin ünlü yapacak kesin. Hayatta tek tutacağım dal kırılmıştı. Ama şimdi belki diğer dala atlamanın zamanı gelmiştir. Şarkı bitmişti. Edward bana yaklaşarak “ Beni af…”
Ben “ Sen ne dediğinin farkında mısın? Sen beni en yakın arkadaşımla aldatırken ben senin için burada ölüyordum. Hadi bana acımadın, neyse boşver. Nasıl olsa zaten..”
Edward “ Zaten ne Bella, zaten ne? Sen yoksa..?”
Ben “ Hayır Edward hayır. Olsa bile senden asla olmayacak anladın mı? Senin bebeğini istemiyorum. Sen o çok sevdiğin sevgilinle yaparsın.”
Edward” Bella ben seni seviyorum.”
Ben “ Ben s*lağa mı benziyorum sence? “
Edward “ Hayır. Öyle demek istememiştim.”
Ben “ Evet evet haklısın. Sen ne zaman beni sevdiğini söyledin ki ? Ben söyleyeyim balayımız bittiğinden 1 hafta sonra. Ben sana ne yapıyorum da acı çektiriyorsun? Bana boşanmak istediğini söyleyebilirdin en azından.”
Edward “ Ben seni çok seviyorum. Senden asla boşanmak istemedim.”
Ben “ O zaman Tanya’yı da üstüme kuma getirirsin. Senin için süper olurdu demi.”
Edward” Ben çok üz….”
Ben “ Üzgün olduğundan mı bahsediyorsun Edward? Sen asla üzülmezsin hele benim için. Haa ne kadar aptalım ben.”
Edward “ Ben gerçekten…”
Ben “ Defol Edward gözüme asla gözükme asla.”
1 AY SONRA
Ben”Alice çok tatlılar. Acaba nasıl olacaklar?”
Alice “ Bunu 8 ay sonra göreceğiz Bella.”
Hastaneden çıkarken Edward’ı gördüm. Yanında Tanya yoktu. Hayret ilk defa onu yalnız görüyorum. Edward beni fark etti. Buraya geliyor.
Ben “ Alice Edward geliyor gitmeliyiz.”
Hemen arabaya ilerledim. Arabaya atlayıp eve doğru sürdüm. Eve girip üstümü değiştirdim. Mahkeme vardı çünkü. Bol bir tunik giydim. Karnım belli olmasın diye. Aşağıda Alice arabanın direksiyonuna geçmiş beni bekliyordu. Hemen arabaya bindim. Mahkeme salonuna girdik.
2 saat sonra
Evet işte boşanmıştık. Hiç zorlamadı aferin ona. Artık bebişlerimle birlikte yaşayacaktım. Zaten biraz ünlü sayılırdım 1 yıla kalmaz dünyaca ünlü bir şarkıcı olarak çıkardım.

8 AY SONRA
Ben “ Alice yapamıyorum.” Diye bağırdım. Canım çok yanıyordu.
Alice “ Bella bitti artık.”
Ben “ Onlar nerede “
Alice “ İşte burada. Adları ne olacak.”
Ben “ Onların adları…….

“Alex ve Alexandra “
Alice “ Bella çok güzel bir kızın ve çok yakışıklı bir oğlun oldu. Umarım babalarına çekmezler.”
Ben” Alice öyle bir şey asla olmayacak Bebeklerimi ondan uzak tutacağım.”

Ben “ Evet yeni beste yaptım bile ama bu bestemi 10 yaşına girdiklerinde söyleyeceğim.”
Alice “ Peki öyle olsun.”
Hastaneden çıktık. Eve geldiğimde Edward açık mavi koltuklardan birine oturmuş bizi bekliyordu. Hemen odama çıkmak için merdivenlere doğru yürüdüm.
“Alice Alexandra’yı Emmet’in kucağından al. Uyumaları lazım. “
Alice “ Edward’la konuşacak mısın?”
Ben” Ne için o benim neyim oluyor ki ? Arkadaşım değil , sevgilim değil , kocam değil, akrabam değil. Sırf senin kardeşin olduğu için mi?”
Edward” Belki çocuklarının babası olduğum içindir.”
Ben “ Onların babası öldü. Hem sende söyledin çocuklarınnın dedin yani onlar sadece benim çocuklarım. Bir daha hayatıma girmezsen sevinirim. Seni bir daha görmek istemediğimi söylemiştim.
Edward “ Peki öyle olsun. Bir daha yüzümü görmeyeceksin. Çocuklarında senin olsun senden bir değil iki çocuk çok saçma seni sevmiyorum.”
Ben “ Alice duydun demi yaparken iyiydi neyse boşver buradan defolmasını söylesen iyi olur. Bebeklerimi uyutmaya gidiyorum. Hem biliyor musun üzüldüğüm tek şey bebeklerimin babasız büyüyecek olması ben bu acıyı yaşamıştım.”
Alice “ Sen haklısın hem o senin neyin oluyor ki hem artık benim abimde değil. Emmet’in kardeşi.”
Ben “ Hadi Em bir saattir seni bekliyorum. Nerede kaldın?”
Em “ Bella onlara hiçirşey olmadı sadece ikisini birden taşıyamadım.”
Ben “ Sen? Yeni şarkımı dinleyecek misin?”
Em” Elbette küçük kardeşim.”
Alice “ Sen hala burda mısın Edward?”
Alice’in bu sözüyle Edward kapıyı sert bir şekilde çarparak çıktı.Bir daha dönmemek üzere. Ben onu çok seviyorum. Onun üzülmesini istemezdim ama o beni nasıl üzdüyse daha çok üzülecek.