MELEK

Emmett McCarty -


O an anlamıştım..Pençeleri benim son nefesimi kesecekti..Belkide son nefesim yarım kalacaktı..Huzurlu olarak son nefesimi veremeyecektim..Hep çılgınca şeyler yaşayayım istedim ama bu kadar çılgınlığa gerek yoktu..Ayının pençeleri arasında boğuşmak isteyecek kadar çılgın olduğumu sanmıyorum..Eğlence benim vazgeçilmezimdi fakat bu sefer eğlenen taraf Vahşi yaratıktı..Filmlerde olurya,hayatının son anlarında anıların film şeridi gibi geçer gözlerinin önünden..Mavi gözlerimin önünde canlanıyordu tüm anılarım..İyi ve ya kötü..Şu anda kötü anılarımın içinde olmayı öyle isterdimki..Acı tüm bedenime dağılmayı bitirmişti..İliklerime kadar acının tadına bakıyordum..Artık beynimde bana oyun oynuyordu..Uyuşmaya başlamıtı sanki..Sadece 1-2 dakikamın kaldığını anlayabilmek zor değildi..Ama hüzünlüydü..Deli dolu Emmett bu şekilde ölmemeliydi..Buna inanmak zordu..Artık son nefesimi alacaktım..Acıya dayanmak öyle zorduki..En iyisi kendimi bırakıp herşeye son vermemdi..Beni nasıl parçaladığını görmek istemezdim doğrusu..Gözlerimi kapattım..Son kez kendi ismimi duymak istedim.." 'Emmett McCarty..' Ölüyorsun..!! " ...

...Ne olmuştu..? O da neydi öyle..Bir ayı daha mı..? Yoksa beni ikisi birlikte mi yemeye karar vermişlerdi..Bu daha zordu..Şokla açılmış olan gözlerim bu sefer kendiliğinden kapanmak üzereydi..Göz kapaklarım bana oyun oynuyor olmalıydı..Ya da ben sahiden Cennete ulaşmıştım..Böyle bir güzellik olsa olsa cennette olabilirdi..Bu olsa olsa bir Melek olabilirdi..! Ve Tanrı beni böyle muhteşem bir Melek ile mi ödüllendirecekti yoksa..? Bu inanılmaz derecede güzeldi..Kendimi Onun kollarında hissettim..Gözlerimin kapanmasını istemiyordum..Yoksa her an kaybolabilirdi..Öyle naziktiki,yaralarımı incitmemek için bir bebeği kucağına alır gibi kaldırdı beni..Soğuk ve kusursuz bir teni vardı..Siyah gözleri,altın gibi parıldayan ipek saçları ve dudaklarının köşelerinde endişeden oluşmuş gamzeleri..Böyle bir varlığı hayatımda ilk defa görüyordum..Ve sanırım öleceğim için duyduğum hüzün yerini mutluluğa bırakıyordu..
Son nefesimi bir Melek'in kucağında vermek oldukca iyiydi..Onun bana bakmadığını fark ettim..Üzerime bakmamaya çalışıyordu..
Nedenini anlamamıştım ama yinede bundan huzursuz değildim..Gözlerim kapanmak üzereydi ve son kez gözlerine bakmak istedim..

- Melek..

Diye seslendiğimde dudakları acı bir tebessümle kıvrıldı..Gözlerini gözlerime dikti..Parlak gözlerinde hem acı hem üzüntü hemde birşeyin verdiği mutluluk vardı..Bunu görebiliyordum..

- Merak etme..Seni kurtaracağım..Her ne kadar bencilce olsada bunu yapmaktan başka çarem yok..

Ne demeye çalıştığını anlamamıştım..Ama bunu düşünecek kadar vaktimin kalmadığını hissettim..Son 1-2 dakika 20 yıllık yaşamımın en güzel dakikalarıydı..Ve artık son bulma zamanıydı..Başım sert göğsüne düştü yavaşça..Ellerim boşaldı omuzlarından..Ve son kez nefesimi bıraktım soğuk ormana..

Uyandığımda acı dinmemişti..Aksine çok daha büyük bir acı hissediyordum vücudumda..Engel olamadığım bağırışlar yükseliyordu dudaklarımdan..Boş bir oda,pencereye vuran yağmur taneleri ve inanılmaz derece de yanan bedenim..Yalnızlık hep korkum olmuştu..Ve şimdi de bu büyük odada yapayalnızdım..Sadece biraz zaman önce gördüğümü sandığım bir Melek dönüyordu aklımda..Kahretsin..! Görmemiştim..Melek yoktu..! Cennet yoktu..! Sadece ateş vardı..Hayat bana yine en zor oyununu oynuyor gibiydi..Nefret ettiğim yaşamım son bulmuştu..Cehennem ateşleri gibiydi tenimdeki ateş..Kafamı ellerimin arasına alarak sıkıyordum..Öyle büyük bir acı vardıki beynimde,başımı koparıp atmak istiyordum..Bu acının dinmesini istiyordum..! Yanan kulaklarıma kapının kapanış sesi geldi..Gözlerimi zorla açtığımda ise O oradaydı..Meleğim gitmemişti..! Yanıma doğru geliyordu olağanüstü güzelliğiyle..


Rosalie Hale -


Bu odaya ikinci gelişimdi..İlk geldiğimde beni görmemişti çünkü öyle büyük bir acı içinde yatıyorduki..Ona bunu neden yaptım..! Lanet olsun..! Yapmamalıydım..Böyle bir bencilliği yapmış olmamalıydım..İlk defa kendimden nefret ettiğimi hissettim..Bunu Ona yaptığımı öğrenince beni asla affetmeyecekti..O da benden nefret edecekti belki..Ama bu artık hiçbirşeyi değiştirmeyecekti..Ben yapmamam gereken büyük bir hatayı yapmıştım..Kendim için,atmayan kalbimde hissettiğim inanılmaz bir bağlılık için bunu Ona yapmıştım..Ne olmuştu bana..? Nasıl böyle aniden içimde bunları hissetmeye başlamıştım..Anlamıyordum..Daha önce -insanken bile - hiç hissetmediğim duygulardı bunlar..Onu orada kanlar içinde gördüğümde aklımdan geçen ilk şey kan olmamıştı..Boğazımı yakmaya başlayan susuzluğumdan daha kuvvetli şeyler hissetmeye başlamıştım..Kalbim bana oyun mu oynamıştı..? Neydi bu..Kalbimi deliler gibi çarptırabilecek olan neydi..? Kandan daha sevdiğim şey neydi..? O muydu..? Peki ya nasıl bu kadar kısa bir sürede tüm sevdiğim şeylerin üzerine çıkabilmişti..? Ahh..! Anlayamıyorum noluyordu..! Ellerim,ellerini çoktan tutmaya başlamıştı..Acılar içinde kıvrandığını bilmek aynı acıyı yaşamama neden oluyordu..Hayatımda hiç bu kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum..O benim ilkimdi..Herşeyimin ilki..Bu sonsuz ve yalnız yaşantımı paylaşabileceğim varlık..Nefessiz kalan bedenimde bir şeylerin nefes bulmasını sağlayan erkek..Kimdi,kaç yaşındaydı,nereden gelmişti..? Hiçbirşey bilmiyordum Onun hakkında ama tek bildiğim şey Ona inanılmaz derecede Aşık olduğumdu..! Ve tek istediğim şey -hayatımda en istediğim - bir an önce acı çekmesinin geçmesiydi..Buna dayanamıyordum..Aşk tüm bedenimi esir almışken Aşk'ın acı çekmesine dayanamıyordum...!



Emmett McCarty -


Elimi tuttuğu andan itibaren sanki ateş azalmaya başlamıştı..Artık acı çok kuvvetli değildi..Ya da ben Melek'i içimde hissetmekten acıya yer bırakmamıştım..Gitmemişti..Ben doğru görmüştüm..Karşımda duruyordu..Tanrı'nın bana verdiği ödül..Bir Melek..Ve elimi tutuyordu..Gözlerimin içine bakıyor,arada diğer eliyle saçlarımı okşuyordu..Soğuk elleri tenime değdiğinde ateş yok oluyordu sanki..
Sanki ilaç gibiydi..Tüm yaralarımı iyileştiren bir ilaç gibi..Yavaşca atışları yok olan kalbim ilk defa bunlarla boğuşuyordu..Bu Aşk olmalıydı..
İliklerime kadar hissedebildiğim şey Aşk'tı..Ve bu muhteşem kadın..

Günler geçiyordu..Acı ve ateş yavaş yavaş azalırken havanın kararıp aydınlanmasından günlerin geçtiğini anlayabiliyordum..Dört gün bu şekilde geçti..Etrafım aydınlandı ve karardı..Hayır hayır,asla kararmadı..Çünkü Melek hep yanımdaydı..Asla dünyamın kararmasına izin vermiyordu..Öyle sık sık yanıma geliyorduki artık Onsuz olamayacağımı anlamaya başlamıştım..Gelmediği zamanlar tek düşündüğüm O'ydu..Ya bir daha gelmezse diye düşünmekten içim içimi yiyordu..Ama O bu korkumun aksine hep geliyordu..Acımın geçip geçmediği soruyordu..Geçmediği öğrendiğinde ise mükemmel yüzündeki üzüntü beni kahrediyordu..Dört gün geçmişti..Ve acım yok denecek kadar azalmıştı artık..Ayağa kalkabiliyordum..Ellerim oldukca kuvvetlenmişti..Bedenimdeki yaralar yok olmuştu..Sadece çok küçük izler vardı..Bunların yanında boğazım inanılmaz derecede yanıyordu..Çok susamıştım..Ama neye susadığımı bilmiyordum..Su içmek istemiyordum..Başka bir içecek de..
Peki ya neye bu kadar susamıştım..?



Rosalie Hale -


Kapının önündeydim..Yine hep yaptığım gibi içeriye girmeden durup yalvarıyordum..Lütfen bu sefer acısı dinmiş olsun diye defalarca tekrarladım..Bunu öyle istiyordumki..Acısı dinince Ona herşeyi anlatmam gerekecekti..Ve benden nefret edecekti..Benden nefret etmesine katlanabilirdim sanırım ama acı çekmesine katlanamazdım..Son kez kendime baktım..Ellerim titriyordu..Kapının kolunu yavaşca çevirirken gözlerim de yavaşca açıldı..Ve gördüğüm şey..İnanamıyorum..! Acısı dinmiş..! Kendimi bir anda boynuna sıkıca sarılmış olarak buldum..
Geniş omuzuna başımı koymuş Tanrı'ya teşekkür ediyordum..O iyileşmişti..Ayaktaydı..Acı çekmiyordu..Bir kaç dakika bu şekilde kaldım..
Ve belimde Onun ellerini hissettim...Bu an muhteşemdi..Asla bitmemeliydi,asla..! Ama artık zamanı gelmişti..Onunla konuşmalı ve Onun için av bulmalıydım..Omuzundan yavaşca ayrıldım..Ayaklarımın üzerinde kalkmıştım çünkü çok uzundu..Yere bastım ve kırmızı gözlerinde kendimi gördüm..Dudaklarındaki tebessüm öyle güzeldiki..O öyle güzeldiki..Muhteşem olmuştu değişimin etkisi ile..
Bu olmasada olurdu..Zaten Ona kanlar içinde Aşık olmuştum..Yüzündeki ifade,bir açıklama bekliyordu..Elinden tuttum..Gelmesi için Onu çekmedim çünkü benimle birlikte hareket etti..Yere oturduk..Şimdi Ona herşeyi açıklama vaktiydi ve ben bunu yapacaktım..Önce beni tanıması gerekiyordu..Ve benimde Onu..

-Rosalie..Benim ismim Rosalie..

Dedim sakince..Yüzüme mutlu bir gülümseme oturtmuştum..O da buna karşılık gülümsüyordu..

-Rosalie..Rosalie..Rose...Demek benim Meleğimin adı Rosalie..

Bana Meleğim demişti..Bu inanılmaz derecede hoşuma gitti..Daha önce bir çok kez şımartılmayı istemiştim fakat bu seferki kadar şımardığımı hatırlamıyordum..Bu adamın bana Meleğim demesi çok güzeldi..

-Evet..Rose..

Diye ekledim..Ellerini yüzümde hissettim..Yavaşca yanağımı okşadı..Utanmıştım..Çünkü öyle güzel bakıyorduki..

-Emmett..Benim ismim..

İsmini duymak çok güzeldi..Uzun bir süredir - dört gün olmasına rağmen bana çok uzun gelmişti - sesini duymayı hayal etmiştim..Ses tonunu merak etmiştim..Düşündüğümden kat kat daha güzeldi..

- Bunu duymak çok güzel..Sesini duymak..

İçimdekileri Ona da söyleme gereği duydum..Bunu kimse için yapmazdım ama O bunu hak ediyordu..

- Gideceksin diye öyle korktumki..Sen hep giderken geri gelmemenden korktum..Çektiğim acı bu korkunun yanında çok azdı..

- Gitmedim..Ve bundan sonra gitmem de imkansız gibi görünüyor Emmett..

- İnan bu harika..! Eğer seni bulacağımı bilseydim o ayının bana daha önce saldırması için herşeyimi verirdim..

- Bak..Sana şimdi anlatacaklarımdan dolayı çok üzgünüm..Sana bunu yapmayı istemezdim..Bu çok bencilce oldu..Ve ben kendimi kötü hissediyorum..

- Bu çok kötü..! Kendini kötü hissetmen..Her ne olursa olsun sen iyi olmalısın Meleğim..

Bir kez daha Meleğim diyişini duymak olağanüstüydü..Titrek sesimle Ona olanları anlatmaya başladım..Korkuyordum çünkü anlatacaklarımdan sonra belkide asla bana Meleğim demeyecekti..Ama anlatmam gerekiyordu ve bunu yapıyordum..Herşeyi anlattım..Neye dönüştüğünü,nasıl yaptığımızı..Tüm olanları..Ve yeni hayatının nasıl şekilleneceğini..Beni sadece dinledi..Hiçbir tepki göstermedi..Aksine yüzünde ufak bir gülümseme vardı..Ve ben hiçbirşey anlamamıştım..Kızmamış mıydı..? Birşey söylemeyecek miydi..?

- Bir şey söylemeyecek misin Emmett..?


Emmett McCarty -


Bağıra bağıra söylemek istediğim tek şey Ona deliler gibi Aşık olmamdı..Tüm bu duyduklarım inanılmazdı..Ama Rosalie'de inanılmazdı..Ve yaşadığım tüm bunlar beni Ona getirdiği için hiç üzülmemiştim..Artık eski hayatım olmayacaktı..Çok,çok değişik bir yaşamım olacaktı ve bu yaşam Meleğim ile mükemmel olacaktı..Bunu Ona söyleme vakti gelmişti..

- Bak..Bunu yaptığın için sana binlerce kez teşekkür etmeliyim..Beni kendinden mahrum etmediğin için çok teşekkür ederim Rosalie..

- Ne yani..Kızmadın mı..? Benden nefret etmiyor musun..?

- Ahh..! Nefret mi..? Bu sana duyduğum Aşk'ın yanında imkansız birşey..Senden asla nefret edemem..Etmem..!

- Aşk...

- Ben..Seni hayal meyal gördüğüm ilk andan beri sana Aşık oldum..Her gelişinde kalbimin yavaşlayan atışlardında senin Sevgin kat be kat arttı..Tekrar söylüyorum,seni bulacağımı bilseydim eğer binlerce kez ölmek isterdim..!

- Ben..Ne diyeceğimi bilemiyorum...Bu harika..! Seninde beni Sevdiğini duymak muhteşem..! Seni kurtardım çünkü sana Aşık oldum..! Kimseyi sevmediğim kadar seni Sevdim..İlk andan beri..

Beni nasıl kurtarmıştı..? Her yerim kan içindeyken nasıl dayanmıştı..? Ben susuzluğuma çok zor katlanırken O nasıl beni öldürmeden dayanmıştı..? Benim Rose'um çok güçlüydü..Çok..

- Sonsuzluğu seninle yaşamak muhteşem olacak Rosalie..

- O sonsuzluk sen yokken berbattı..Ama artık sen olacaksın Emmett..


Rosalie Hale -


Senelerdir ilk defa bu hayatı yaşamak zorunda olduğum için seviniyordum..İyiki bu hale gelmiştim..Yoksa Onu,Aşk'ı asla tanıyamayacaktım..Ve artık Aşk benimle olacaktı..O herşeyim olacaktı..En yakın Arkadaşım,Ailem,Sevgilim,Eşim..Herşeyim..Artık hayatımın bir anlamı olabilecekti..Onunla herşeye yeniden başlamalıydık..Önce susuzluğunu nasıl gidereceğini Ona öğretmeliydim..Hemen çıktık ve bunun için Ona yardım ettim..Günler daha hızlı geçiyordu artık..Hatta nasıl geçtiğini anlayamıyordum..Eskiden çok sıkılırken şimdi Onunla zaman su gibi akıp gidiyordu..Ve günler geçtikce Ona daha da bağlanıyordum..Hayatım ise Onunla mükemmel olmuştu..O varken eskiden nefret ettiğim sonsuzluk muhteşem oluyordu..Onun da dediği gibi..


*Bu hikaye tek bölüm olup Rosalie ve Emmet'ın senaryosunu anlatmakadır.

çok güzel olmuş

yeni bölümmm yaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa..... devamı niye yokkk???